نور سحری

باید یاد بگیرم که

هیچ چی پایدار نیست و همه چی در گذره

یابد یاد بگیرم که

عادت کنم دوستا فقط واسه روزای خوشین و وقتی غمگینی و ناراحت هیشکدومشون نیستن و باید تو تنهایی خودم باشم و خودم و ازشون انتظاری نداشته باشم

باید یاد بگیرم که

از هیشکیه هیشکی انتظار نداشته باشم و به کسی نگم بی معرفت

اما باید بلد باشم که

همیشه وقتی بهم احتیاج دارن باشم و کمکشون کنم

و فقط دوست روزای شادی نباشم

اگه بتونم اینطوری باشم

شاید و فقط شاید بتونم با آرامش زندگی کنم...

پی نوشت1: این روزا پر دردم دردایی که دارن داغونم می کنن 

پی نوشت2:قلبم درد می کنه...